Budowa narzynki
Narzynki jako okrągłe, wieloostrzowe narzędzia charakteryzują się wyraźnie określoną konstrukcją i wymiarami: średnicy, grubości, rowków wiórowych oraz ostrzy nacinających. Oprawki do narzynek służą do ich stabilizacji i charakteryzują się wkrętami wkręconymi w stożkowe czopy, które pozwalają zatrzymać narzynkę przed obracaniem się w oprawce. Nieużywanie oprawki powoduje, że narzynka może ulec złamaniu w czasie gwintowania. Oprawki są zależne od rodzaju narzynek i mają obwody zamknięte lub nacięte.
Nakroje w narzynkach
Narzynki różnią się rodzajem i budową. Standardowy nakrój w narzynkach to 1,75*P i występuje głownie w stali. W stali nierdzewnej albo materiałach, które trudno się obrabia lepiej wykorzystać narzynkę z dłuższym wejściem, najlepiej 2,25*P.
Rodzaje narzynek i ich rodzaje
Rodzaj narzynki zależny jest od sposobu pracy. Aby wykonać gwint za jednym przejściem, wykorzystuje się narzynki jednolite – z kolei narzynkami dzielonymi, gwint nacinany jest kilkoma przejściami. Najczęściej występującymi rodzajami narzynek są automatowo-dzwonowe i okrągłe.
Narzynki automatowo-dzwonowe przeznaczone są do tokarek i dzięki wysuniętej części skrawającej pozwalają gwintować elementy znajdujące się głębiej. Uniwersalne zastosowanie narzynek okrągłych pozwala na ich używanie w pracach obróbki ręcznej oraz maszynowej.
Wśród narzynek wyróżnia się także ich podział względem gwintowanego materiału: do twardych używa się narzynek metrycznych, do prac ręcznych – drobnozwojne, do gwintów o zróżnicowanej średnicy – calowo-rurowych, do zewnętrznych – zunifikowane, do rurek instalacyjnych – PG, do serwisowania rowerów – rowerowych BSC a do wymagających długotrwałej eksploatacji – narzynek Whitwortha.
