Sztuka we wnętrzu. 20 zachwycających dzieł Karola Kostjana

Przez

126061

Dziś wiele osób docenia malarstwo, jako doskonały sposób na podkreślenie prestiżu własnego wnętrza. Ponadto sztuka współczesna jest doskonałym sposobem na zainwestowanie czy zabezpieczenie naszych finansów. Patrząc na rosnące zainteresowanie sztuką, a w szczególności malarstwem postanowiliśmy przybliżyć dzieła jednego z młodych polskich artystów – Karola Kostjana.

Prawdziwy artysta, czyli kim jest Karol Kostjan?

Karol Cezary Kostjan to młody artysta urodzony w 1974 roku w Łukowie uprawia głównie malarstwo sztalugowe. Obecnie mieszka w Brwinowie. Artysta ma na swoim koncie wiele wystaw:

1997 luty – Kaiserslautern Tölke – bilden galerie
1998 październik – Łuków – w lokalu Adama
2004 kwiecień – Częstochowa – VII Międzynarodowy konkurs fotografii cyfrowej
2005 marzec – Warszawa – Galeria Sztuk Pięknych vV – pomoc przy tworzeniu prac Tomka Sikory
2007 marzec – Warszawa – Galeria Kuluary” love jak M”
2007 listopad – Warszawa – Grupa ITI retrospekcja własna.
2015 marzec – Warszawa – Galeria CDN

Brał też udział w wielu konkursach, jak chociażby Cyber Foto 2004, Obraz Roku 2002-2003 oraz Lexmark European Art Prize. Dziś jego dzieła można oglądać między innymi w galeriach: CDN i Norland w Warszawie oraz Pepiniera w Gdańsku.

Sztuka we wnętrzu, czyli dlaczego warto wybrać obrazy Karola Kostjana?

Sam autor o swoich dziełach mówi tak:

„Moje obrazy znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą. W swoich obrazach staram się aby zmysłowość konkurowała z kontemplacją przedmiotu. Poszukiwanie własnego stylu i formy pozwala mi w sposób harmonijny łączyć prostotę i naturalność z pogodnym dystansem oraz spontaniczną fascynacją ciałem człowieka. Chciałbym aby nastrój łagodnej melancholii towarzyszący moim obrazom rozbudzał jednocześnie głód umykającej chwili. Próbuję popchnąć odbiorcę w kierunku egzystencjalnych rozmyślań, których świadkami poniekąd stają się bohaterowie moich prac. Myślę że ta zamiana ról sprawia, że odbiorca wnika w ten świat do końca, nie tylko analitycznie, ale przede wszystkim emocjonalnie.”