Wedle definicji zaczerpniętej z polskiego prawa antyk to przedmiot o wartości historycznej, materialnej czy estetycznej, ale też liczący sobie więcej niż 100 lat. Dlatego też nie wszystkie stare przedmioty nazywa się antykami. Czasem zdarza się, że są tak przedstawione, ale może to być umyślny błąd sprzedawcy lub też taktyka marketingowa, ponieważ antyki są w cenie.
Gdzie można kupić antyki?
Antykwariaty sprzedające antyki czy domy aukcyjne, które wystawiają takie stare przedmioty zawsze sprawdzają ich pochodzenie, a jeśli to możliwe ich historię, poprzedniego właściciela czy wyceniają je na podstawie ekspertyzy. Oznacza to, że kupując w renomowanych miejscach trafimy na prawdziwe antyki, a nie przedmioty postarzane. Jednak często można też trafić na antyki sprzedawane z prywatnych kolekcji czy nawet na targach staroci albo lokalnych giełdach. I co wtedy? Przede wszystkim prywatni kolekcjonerzy najpewniej kupili antyki właśnie w antykwariacie czy innym pewnym miejscu, dlatego mogą pokazać dowody zakupu czy jakieś inne dokumenty poświadczające oryginalność danego wyrobu. Na targach staroci czy giełdach zwykle wystawiane są te najtańsze antyki, ponieważ jest to niezwykle ryzykowne, aby pod gołym niebem wystawiać na sprzedaż prawdziwe antyki, które z racji wieku są mniej odporne na warunki atmosferyczne niż obecnie produkowane rzeczy.
Antyki – https://www.antykikoneser.pl/
Jak rozpoznać antyki?
Jeśli dany przedmiot posiada bogatą dokumentację potwierdzającą wiek, pochodzenie czy nawet renowację jaka przeszedł to jest świetną okazją. Natomiast część antyków trzeba też oceniać na oko. Jeżeli kompletnie nie znamy się na antykach warto skorzystać z opinii eksperta. Zwłaszcza przy drogich przedmiotach usługa specjalisty będzie wartościowa. Część przedmiotów już po pierwszym obejrzeniu można uznać za podróbki lub zwykłe starocie. Ponadto nawet źle odrestaurowany antyk z dobrą historia jest mało wartościowy. Im starszy przedmiot, tym teoretycznie więcej śladów użytkowania nosi, a także metoda jego wykonania jest bardzo prosta. W wielu wypadkach już po samym łączeniu materiałów np. w meblach widać czy jest to faktycznie XIX-wieczna komoda czy nowa sztuka wykonana w zautomatyzowanej fabryce.
